اثر پرایمینگ بذر در مزرعه و زمان کاربرد نیتروژن روی برخی شاخص های رشد و عملکرد ذرت سینگل کراس ۷۰۴ در اسدآباد

به­منظور بررسی تاثیر بذرهای پرایم شده و کاربرد تقسیطی کود نیتروژن بر روند رشد ذرت دانه­ای سینگل کراس 704 پژوهشی[1] در سال زراعی 1390 به صورت فاکتوریل در قالب بلوک­های کامل تصادفی با 3 تکرار در شهرستان اسدآباد اجرا شد. تیمارها شامل پرایم مزرعه­ای در 3 سطح (پرایم با آب معمولی به مدت 18 ساعت، پرایم با محلول روی 05/0 درصد به مدت 14 ساعت و بدون پرایم) و زمان مصرف کود نیتروژنه به میزان160 کیلوگرم در هکتار با پنج سطح شامل بدون کاربرد نیتروژن (شاهد)، کاربرد یک مرحله­ای (زمان کاشت)، کاربرد دو مرحله­ای (زمان کاشت و قبل از گلدهی)، کاربرد سه مرحله­ای (زمان کاشت، 6-4 برگی و قبل از گلدهی) و کاربرد چهار مرحله­ای نیتروژن (زمان کاشت، 6-4 برگی، قبل از گلدهی و مرحله شیری دانه) بود. نتایج نشان داد، خصوصیات جوانه­زنی، حداکثر شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت جذب خالص و سرعت رشد نسبی هشتاد روز پس از کاشت، تجمع ماده خشک و عملکرد در سطح احتمال یک درصد تحت تاثیر اثرات سطوح تیمارها قرار گرفتند. بیش­ترین میزان سرعت رشد محصول، سرعت جذب خالص در تیمار کاربرد چهار مرحله­ای نیتروژن با 7/69 و 3/13 درصد افزایش و حداکثر شاخص سطح برگ، سرعت رشد نسبی و تجمع ماده خشک و عملکرد در تیمار کاربرد سه مرحله­ای نیتروژن با 3/53، 2/14، 1/52 و 7/60 درصد افزایش نسبت به تیمار بدون کاربرد نیتروژن به دست آمد. پرایم کردن بذرها با محلول روی صفات مذکور را نسبت به تیمار پرایم نشده به ترتیب 8/24، 6/6، 5/19، 5/3، 2/14 و 22 درصد افزایش داد. نتایج برهم­کنش تیمارها نشان داد، بیش­ترین عملکرد به تیمار پرایم با محلول روی و کاربرد سه مرحله­ای نیتروژن(6/1079 گرم در مترمربع) تعلق داشت. بیش­ترین و کم­ترین همبستگی عملکرد دانه با حداکثر شاخص سطح برگ (**89/0=r) و سرعت جذب خالص (*56/0=r) مشاهده شد. نتایج نشان داد، پرایمینگ بذر همراه با کاربرد سه مرحله­ای کود نیتروژن باعث بهبود شاخص­های رشد و عملکرد ذرت دانه­ای سینگل کراس 704 گردید.